Olala Doula

Sobotnia krzątanina, dzieciaki bawią się z koleżanką, robię ich ulubioną pizzę, a do drzwi pukają sąsiedzi, wracający właśnie ze spotkania na temat cohousingu. My chcemy posłuchać jak było na spotkaniu, a oni są głodni więc szybko zagniatamy kolejne ciasto na włoski placek w wersji wege (ich 9 letni syn właśnie przeszedł na wegetarianizm) i wspólnie pichcimy zupę z pomidorów i cukinii. Przy tym nagłym zamieszaniu, w kuchni zrobiło się na tyle gęsto, a w domu tak głośno, że Córka Najmłodsza była zachwycona i nie bardzo chciało jej się spać. No bo jak tu spać kiedy można patrzeć na wybryki starszych kolegów i rodzeństwa, a do tego te znajome, ulubione twarze dorosłych :-) Wiadomo jednak, nie od dziś, i wiedzą to, przede wszystkim, rodzice, że system nerwowy 9 miesięcznego człowieka drzemki potrzebuje, żeby przetrwać. W takich chwilach matka, jak po tajną broń, sięga po chustę i pakuje Córkę Najmłodszą na plecy, tak dla zmyłki, oferując jej lepszy widok niż z wysokości biodra ;-) N

Moja najmłodsza córeczka skończyła właśnie 9 miesięcy. Tyle też trwała nasza ciąża. Ciąża trudna, która wywróciła nasze życie do góry nogami i zmieniła bieg wielu spraw. Czasem życie ma dla nas sytuacje, których się nie spodziewamy, nie zakładamy planując różne sprawy. Sytuacje, które zmuszają do rozróżnienia kwestii ważnych i ważniejszych. Sytuacje, które zmuszają do proszenia o pomoc i korzystania z niej. To wszystko się wydarzyło u nas kiedy maleńka, świeża ciąża okazała się krucha i zagrożona. Ale przede wszystkim zmusiła nas ona do zwolnienia, a właściwie zatrzymania tempa. Zwolniliśmy na tyle, że dopiero teraz, po kolejnych dziewięciu miesiącach szczęśliwie zakończonej ciąży ponownie zwiększamy obroty. Przyspieszamy, choć już inaczej, spokojniej, bez presji, w aurze łagodności, którą roztacza wokół siebie nasza 9 miesięczna istotka :-) Witam się na nowo, bogatsza w doświadczenia i znów nosząca własne dziecko :-) Niebawem pojawią się tu wszelkie aktualizacje, nowe dyp